Υπάρχουν πολλά πράγματα που χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος παίκτης εκτός από το μέγεθος των διμοιριών.
Πρώτα από όλα πρέπει να γνωρίζει ποιά στρατεύματα έχουν επιθετικό μπόνους ενάντια των αντιπάλων που βγάζει το σύστημα και ποια όχι για να έχει πλεονέκτημα απέναντί τους.
Δεύτερον να αξιοποιεί τα κτίρια που προσφέρουν επιθετικό μπόνους ή αμυντικό μπόνους, όπως είναι ο οπλουργός των νάνων, πεφωτισμένη ελαφρά εμβέλεια, θαυμαστός πολλαπλασιαστής μάγων, αναβαθμισμένη μονάδας που εξαπολύθηκε, τον κόκκινο φοίνικα.
3ον να ανεβάσει τα στρατιωτικά θαύματα, όπως είναι το πολεμικό μοναστήρι/ άδυτο, τις βελόνες θύελλας, άνδρο ηρώων, πηγές της νίκης, ναός των φρύνων, αββαείο των δράκων (τα συγκεκριμένα ανεβάζουν την επιθετική δυνατότητα ενός στρατεύματος, εκτός από το μοναστήρι/άδυτο που ανεβάζει την υγεία των στρατευμάτων).
4ον Να αποκτήσει πρόσβαση και στα υπόλοιπα στρατεύματα που βρίσκονται στον στίβο μάχης και στον καταυλισμό των μισθοφόρων.
Χρειάζονται πολλά πράγματα που έρχονται με τον καιρό, δεν μπορεί ένας παίκτης που βρίσκεται στα αρχικά στάδια του παιχνιδιού να έχει τις ίδιες δυνατότητες με παίκτες που παίζουν χρόνια.
Στην μάχη που δείχνεις ο αντίπαλος στρατός είναι 70% μεγαλύτερος από τον δικό σου, θα σου παραθέσω μια μάχη με στρατό 91% μεγαλύτερο από τον δικό μου και το αποτέλεσμά της. Φυσικά πρέπει να υπολογίσεις ότι τα θαύματα που παρέθεσα πρίν είναι στο ανώτερο επίπεδο.
Όπως βλέπεις πέρασα με μικρές απώλειες, επειδή έβαλα τον κατάλληλο στρατό, χρησιμοποίησα οπλουργό και τα θαύματα είναι στο ανώτερο επίπεδο. Αν δεν είχαν όλα αυτά προηγηθεί θα έχανα σίγουρα ή θα κέρδιζα οριακά.
Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω, ότι αυτά τα πράγματα έρχονται σταδιακά, και χρειάζονται πολύ χρόνο για να υλοποιηθούν, οπότε χρειάζεται υπομονή.
Ακόμη και έτσι κάθε λογαριασμός έχει ένα όριο, οπότε ο κάθε παίκτης βρίσκει το όριο του λογαριασμού του και παίζει μέχρι εκεί που τον συμφέρει. Όπως είπαμε είναι ένα παιχνίδι διαχείρισης πόρων, ακόμη και ο στρατός είναι ένα είδος πόρων που πρέπει να τον διαχειριζόμαστε σωστά.
